Daarom denk ik dat er niet veel verschillen zullen zijn te bespeuren in de buizen ondanks het feit dat ze allemaal verschillende labels voeren. Of zit ik er volledig naast met mijn hypothese? We zullen het zo zien.
Eerst nog even een update van mijn versterker. Mijn versterker was onlangs aanwezig en te horen op het European Triode Festival in Berlijn. Het was een fantastisch evenement en heb er veel enthousiaste bouwers gesproken en interessante lezingen gevolgd.
Hierboven links mijn versterker naast een Deens ontwerp met de bijzondere Siemens-Halske DA buizen. Op de rechter foto staat mijn amp tussen een Nederlandse voorversterker met '26' buizen en een eindversterker met PL36 buizen, ook Nederlands.
Terug naar de 6C33C. Bijna ieder kent de historie van deze buis wel: "Op 6 september 1976 landde Luitenant Viktor Belenko met zijn MIG 25 straaljager op het vliegveld Hakodate in Hokkaido Japan....." voor het hele verhaal : http://www.vk6fh.com/vk6fh/triodeamp2013.htm
Wat belangrijk is dat je nieuwe 6C33C buizen rustig inbrandt voordat je h'm in gebruik neemt. Ik volg dan ook de 6C33C survival guide van 'Romy the Cat': Een Amerikaanse grote liefhebber van deze eindbuizen: http://www.goodsoundclub.com/Forums/ShowPost.aspx?postID=6140
Voor het inbranden en testen van de 6C33C heb ik zelf een tester in elkaar gezet:
Hierboven de 6C33C buizentester. De anodespanning en de negatieve roosterspanning (NRS) zijn continu variabel. Het liefst heb ik nieuwe buizen uit een gesloten verpakking, dan weet ik zeker dat ze niet direct al op hun flikker hebben gehad met het testen en matchen bij de leverancier.
Een nieuwe eindbuis laat ik eerst ca. 10 minuten opwarmen, daarna schroef ik de NRS omhoog (minder negatief) totdat de buis 20mA trekt, Op deze stand laat ik de buis ca. een half uur rustig doorsudderen om vervolgens in kleine stappen, in ca. drie uur tijd, de anode stroom op te voeren tot 200mA bij 200Vdc.
De Ulyanov 6C33C-B
Het leidt geen twijfel dat deze buis uit de Ulyanovsk fabriek komt :-) . Deze buis komt ook het meest voor. Ze zijn te krijgen met het oude logo en het nieuwe logo. Leveranciers beweren vaak dat het oude logo beter is. Helaas kan ik dat niet testen, ik heb alleen het nieuwe logo. De buis bevat het OTK stempel, wat goedkeuring betekent door de fabriek. En daarnaast het paarse wybertje, het militaire controle-stempel. Dit exemplaar stamt uit 1984.
Blanco 6C33C-B
Geen label, ook geen OTK stempel, maar wel de nodige paarse militaire stempels. Deze buis is optisch exact gelijk aan de Ulyanov en weegt ook exact gelijk (175 gram). Deze buis komt uit 1982.
Blanco 6C33C
Ook geen label. Maar opmerkelijk genoeg hier geen toevoeging '-B'. De 'B' aan het einde staat voor 'verstevigd'. De buis is optisch exact gelijk aan de Ulyanov maar weegt daadwerkelijk 5 gram minder. Bijzonder, want ik zie geen enkel verschil in de constructie, maar weegt toch duidelijk minder. Wat op zich natuurlijk logisch kan zijn omdat deze niet verstevigd is. De vraag is waar het h'm dan in zit: de dikte van het glas ? Geen idee. Bouwjaar 1975.
Sovtek 6C33C-B
Hier ook de OTK en militaire stempels. Verder optisch exact gelijk aan de Ulyanov, alleen het gestanste wybert-patroon op de massale anode van de 6C33C wijkt marginaal af. Weegt maar liefst 5 gram zwaarder dan de Ulyanov. Bijzonder !
Dit exemplaar stamt uit 1993 en is versleten, duidelijk te zien aan de bruine aanslag. Overigens is het niet gebruikelijk dat de eindbuis aanslag vertoont als deze versleten is.
CVC 6C33C-B
Deze afkorting staat voor de 'Chelmer Valve Company'. Dit is een handelsonderneming die partijen NOS buizen opkoopt en onder eigen label op de markt brengt. Het bedrijf roemt hun eigen kwaliteitsproces en ze zeggen alleen de beste partijen op te kopen.
Bij deze buis geen OTK of militaire stempels, alleen maar het CVC stempel. Hier ook nauwelijks optische verschillen tov de Ulyanov, alleen de Anode is iets zwarter en doffer, het gestanste patroontje in de anode is ook iets subtieler en de vorm van het glas wijkt marginaal af. Maar weegt wel 5 gram lichter dan Ulyanov. Bouwjaar onbekend.
Svetlana 6C33C-B
Dan de SED winged-C buis. Deze moet dus uit de fabriek van St Petersburg komen, Eens kijken ....idd hier toch wel kleine, maar duidelijk afwijkingen in de constructie. De bevestigingsklemmen van de heaters aan de grondplaat wijken duidelijk af. En ook de grondplaat zelf wijkt op een klein detail af. En wat ook opmerkelijk is dat de Svetlana een dunne koperen mantel om de buispinnen heeft zitten op de plek waar ze door het glas gaan. De SED weegt wel exact gelijk aan de Ulyanov.
Op de foto staan twee exemplaren, waarbij de rechter nog meer afwijkt omdat deze een gesloten anode heeft. Dit exemplaar komt uit 1962. Het linker exemplaar komt uit 1966.
Het lijkt er op dat alle buizen, behalve de Svetlanas, uit dezelfde Ulyanovsk fabriek komen. De constructie is 100% identiek, alleen het gewicht schommelt een beetje en de kleur en het patroon van de anode kan hier en daar marginaal afwijken. Deze buis wordt dan ook al meer dan 30 jaar geproduceerd en het is dan ook logisch dat er kleine verschillen in productie ontstaan.
Maar klinken ze dan ook allemaal hetzelfde?
Luistertest
wordt vervolgd
